Narodowe Muzeum Płytek w Lizbonie jest jedynym muzeum w Portugalii poświęconym azulejo i mieści ogromną kolekcję tych dekoracyjnych płytek, z wybitnymi przykładami od XV wieku po dzień dzisiejszy. Położony w kościele i klasztorach Madre de Deus, dawnego XVI-wiecznego klasztoru, ta atrakcyjna atrakcja turystyczna znajduje się w niewielkiej odległości od centrum miasta, około 1, 5 km na wschód od dworca kolejowego Santa Apolónia, ale łatwo do niego dojechać autobusem.

Założona w 1509 roku przez królową D. Leonora, siostrę Manuela I i wdowę po królu João II, Convento da Madre de Deus została pierwotnie zbudowana w stylu manuelińskim. Wielkie trzęsienie ziemi w 1755 r. Spowodowało znaczne zniszczenia budynku i po starannej renowacji kolejni monarchowie dodali swój własny podpis architektoniczny, a João III zdecydował się na proste rozkwity renesansowe, a João V później postanowił upiększyć kościół wspaniałymi barokowymi dekoracjami. Jedyną oryginalną budowlą manuelińską jest mały i pełen wdzięku klasztor (południowy portal kościoła to XIX-wieczna rekonstrukcja z XVI-wiecznego obrazu wiszącego w miejskim Museu Nacional de Arte Antiga ).

Kolekcja jest chronologicznie wyświetlana w pokojach ustawionych obok renesansowego klasztoru - jednego z najbardziej urokliwych miejsc na ekspozycję muzealną w Lizbonie. Turyści mogą przemierzać korytarze, które śledzą rozwój tworzenia płytek, od mauretańskiego pochodzenia po współczesne interpretacje artystyczne.

Wizyta obejmuje wspaniałe wnętrze Madre de Deus, olśniewające zdobienia z pozłacanego drewna, połyskujące biało-niebieskie azulejos i pięknie wyłożony panelami sufit. Równie zapierająca dech w piersiach kaplica św. Antoniego . Po zwiedzeniu muzeum i kościoła goście mogą delektować się przekąskami lub posiłkiem w restauracji w ogrodzie.

Przewodnik po galerii Museu Nacional do Azulejo

Najważniejsze wystawy

Renesansowy klasztor i inne pomieszczenia mieszczą Narodowe Muzeum Płytek i są kuratorycznie chronologicznie, z najstarszymi kafelkami na parterze.

Twoja wycieczka z przewodnikiem rozpoczyna się w pokojach 1 i 2, stanowiących punkt wyjścia wystawy i gdzie zwiedzający zapoznają się z początkami produkcji azulejos .

Wpływy arabskie

Maurowie wprowadzili sztukę wytwarzania płytek do Hiszpanii i Portugalii. Słowo azulejo pochodzi z arabskiego azzelij, czyli alzuleycha, co oznacza „mały polerowany kamień” i odnosi się do ceramicznego elementu, zazwyczaj kwadratowego, z jedną stroną oszkloną.

Od XVI wieku Portugalia zaczęła produkować własne płytki dekoracyjne. Wczesne przykłady w dużej mierze opierały się na stylu i technice mauretańskiej, a materiały i fotografie wyjaśniają procedurę produkcji i dekoracji tych płytek.

Istnieją dwa oszałamiające przykłady mauretańskiego wpływu azulejos, na które powinieneś zwrócić uwagę: Kompozycje z azulejos z motywami islamskimi. Wyprodukowana w Sewilli w Hiszpanii około 1500-1550 roku, ta niezwykła para Hispano-Arabskich paneli olśniewa złożonym geometrycznym wzorem. Fajczany, w kolorze żółtym, zielonym, niebieskim i białym, fajans lub kolory oszklone cyną, są nadal odważne i jasne, a oba są wyświetlane jako kompletne i nieuszkodzone.

Kradzież sceny to jednak dramatyczna Nossa Senhora da Vida (Wielka Matka Boża Życia), olbrzymi ołtarz z 1580 r., Wyprodukowany przy użyciu techniki znanej jako maiolica, gdzie artysta maluje bezpośrednio na przygotowane płytki, używając kilku kolorów, które t uruchomić podczas procesu wypalania.

Pięć metrów wysokości i prawie taka sama szerokość, panel składa się z 1798 płytek w żywych odcieniach. Jego głównym tematem jest Adoracja pasterzy.

Malowane płytki ceramiczne z XVII i XVIII wieku

Oś czasu przesuwa się do przodu, gdy kontynuujesz przeglądanie muzeum, a według pokoi 6 i 7 wkroczyłeś w XVII wiek i manierystyczne i wczesnobarokowe okresy.

Tutaj płytki dywanowe - tak zwane, ponieważ naśladowały wzory mauretańskich dywanów - są wyświetlane jako wspaniałe polichromowane panele ścienne z fajansu, głównie w kolorze białym, żółtym i niebieskim. Nie przegap wizytówki c. 1670 Tiled Altar Frontal, szczególnie żywiołowe dzieło ożywione motywami egzotycznych ptaków i orientalnymi motywami.

Odwołując się nieco do tematu wystawy, sąsiedni Casa Perfeitíssima (Perfect House) to pokój poświęcony królowej D. Leonor, która założyła Convento da Madre de Deus w 1509 roku. Obraz na ścianie to bajecznie szczegółowy widok Jerozolimy . Olej na dębie pochodzi z 1517 roku i pochodzi ze szkoły flamandzkiej.

Na górze wystawa nadal podkreśla barok, ale także wprowadza zwiedzających w okres neoklasyczny i XX wiek.

Jak sama nazwa wskazuje, Sala My Caça ( Sala Myśliwska) zawiera panele z końca XVII wieku przedstawiające sceny łowieckie i dzikie zwierzęta, takie jak lwy malowane w stylu naiwnym przez rzemieślników, a nie artystów.

Graficzne panele ścienne wyświetlane w pokojach 10 i 11 są przykładem rozwoju portugalskiego stylu azulejos, znanych niebieskich i białych kafelków widocznych wszędzie w Lizbonie i Portugalii. Ścianowy Aleksander Walczący z Persami (1745) jest szczególnie ożywionym przykładem. W Pokoju 12 wypatruj anomalii, pięknej i bardzo ozdobnej pozłacanej fontanny z drewna z drugiej połowy XVIII wieku i prawdopodobnie pochodzenia niemieckiego.

Era nowoczesna

Znaczna część drugiego poziomu poświęcona jest azulejos z końca XIX i XX wieku, a elementy, na które należy zwrócić uwagę, to niezwykła figuratywna ceramiczna płytka ściekowa (1900) z dziobkiem do ust oraz Butterfly and Ears of Corn, wykonane przez Rafaela Bordalo Pinheiro (1846-1905), najbardziej znany karykaturzysta i garncarz w Portugalii. Reprezentowany jest również inny znany artysta ceramiczny, Maria Keil (1914-2012), a także Júlio Pomar. Przykłady ich mozaik kafelkowych można zobaczyć dekorując niektóre podziemne stacje metra w Lizbonie.

Najdłuższy Azulejo w Portugalii

Na najwyższym piętrze, w pokoju G, znajduje się jeden z najbardziej uderzających wszystkich paneli muzeum, Wielka Panorama Lizbony . To niesamowite dzieło sztuki o długości prawie 36 metrów przedstawia Lizbonę i jej przedmieścia przed trzęsieniem ziemi w 1755 roku. Pomniki, które wciąż można rozpoznać, to Sé (katedra) z oryginalnymi dzwonnicami; São Vicente de Fora; Mosteiro dos Jerónimos; i Torre de Belém, który następnie został zlokalizowany na środku rzeki Tag.

Poznawanie Convento da Madre de Deus

Renesansowe i manuelińskie klasztory

Przystojny renesansowy krużganek klasztoru zapewnia odpowiednio romantyczną scenerię dla muzeum i emanuje atmosferą jedności i spokoju. Zaprojektowany przez Diogo de Torralva (1500-66), dwuczęściowy wygląd czworoboku nad ozdobnymi ogrodami i ozdobną fontanną.

Z dala od widoku jest mniejszy klasztor manueliński, zachowany element pierwotnego klasztoru, przez który przechodzisz, aby wspiąć się po schodach na drugi poziom muzeum. Wzmocnione geometryczne płytki, które zostały dodane do ścian w XIX wieku, podkreślają wdzięczny wygląd klasztoru.

Igreja Madre de Deus - Kościół i Kapituła

Oprócz wyjątkowej kolekcji azulejos, zwiedzanie Narodowego Muzeum Płytek odbywa się w kościele Madre de Deus, którego wnętrze ma jeden z najlepszych przykładów barokowej dekoracji w Portugalii.

Wejście uzyskuje się za pośrednictwem kapitularza, który sam w sobie jest zamieszką w złoconym drewnie i oszałamiającą mieszanką obrazów, które wyścielają ściany i sufit. Ten oszałamiający fornir przenosi się do kościoła, gdzie dolne ściany mają migoczącą, XVII-wieczną niebiesko-białą dekorację kafelkową przypisywaną Willemowi Van Der Kloetowi (1666-1774) i Janowi Van Oortowi, który zmarł w 1699 roku. Wspaniałym sufitem jest Koronacja Dziewicy, namalowana w 1759 roku przez André Gonçalvesa. Wystawny rokokowy ołtarz, zwieńczony rzeźbą Matki Bożej Zadowolenia, został dodany po trzęsieniu ziemi w 1755 roku.

Kaplica św. Antoniego i chór

Na górze równie oszałamiająca kaplica św. Antoniego przedstawia zaskakującą malowaną szopkę z terakoty z XVIII wieku, w której zespół biblijnych postaci, w tym pasterze i Herald Angels, otaczają Świętą Rodzinę. Odwiedzający są następnie zapraszani do Chóru, hali bogato zdobionej obrazami i panelami z XVI i XVII wieku w pozłacanych ramach, ilustrujących cykl życia Chrystusa, oraz XVIII-wieczne gabloty z relikwiarzami świętych. Balkon zapewnia wspaniałą perspektywę kościoła poniżej.

Kuchnia i ogrody

Dawne kuchnie klasztoru zostały przekształcone w dość elegancką kawiarnię-restaurację, której ściany zachowały oryginalne XIX-wieczne kafelki przedstawiające wiszące ryby i dziczyznę, w tym dzika i bażanta. Zabytkowe naczynia z miedzi są również wyświetlane. Piękne ogrody są ustawione na zewnątrz stołów ocienionych wzniosłymi palmami.

Porady i wycieczki: jak najlepiej wykorzystać wizytę w Narodowym Muzeum Płytek

Narodowe Muzeum Płytek zapewnia fascynujący wgląd w rozwój produkcji płytek, a odwiedzający mogą spędzić tu dobrą godzinę, przeglądając kolekcję.

• Private Tour: Każdy, kto chce dowiedzieć się więcej o portugalskiej sztuce płytek, powinien rozważyć dołączenie do ośmiogodzinnej prywatnej wycieczki edukacyjnej Lisbon Tiles and Tales, która kończy się w Museu Nacional do Azulejo. Ta całodniowa wycieczka obejmuje również warsztat tworzenia płytek, a także wygodny odbiór i odbiór z hotelu.
• Muzeum posiada aplikację mobilną, która działa jak przewodnik audio, aby wyjaśnić stałą kolekcję i historię klasztoru. Jest dostępny w języku angielskim, portugalskim i międzynarodowym języku migowym, a także na Androida i iPhone'a. Możesz pobrać go ze sklepu Google Play lub ze strony internetowej muzeum.
• Panele informacyjne w alfabecie Braille'a i reprodukcja w miniaturowej płaskorzeźbie niektórych dekoracji paneli z płytek pomagają niewidomym odwiedzającym w identyfikacji niektórych eksponatów. Telefony odtwarzające wideo w języku migowym przekazują znaczenie głuchym - pierwszemu muzeum w Portugalii, które zapewnia odwiedzającym tego rodzaju komunikację.
• Dostęp dla wózków inwalidzkich: muzeum jest wyposażone w rampy i windy.

Adres

Rua da Madre de Deus 4, Lizbona 1900-312

Oficjalna strona: www.museudoazulejo.pt

Więcej obowiązkowych miejsc w pobliżu Narodowego Muzeum Płytek

Planując z wyprzedzeniem, możesz spakować wiele rzeczy do podróży do stolicy Portugalii. Aby zapoznać się z przeglądem zabytków, które warto zobaczyć, zapoznaj się z naszymi Najwyżej Ocenianymi atrakcjami turystycznymi na stronie Lizbony. Jedną z dzielnic, w której można podziwiać wspaniałe atrakcje turystyczne, jest Belém z dwoma zabytkami wpisanymi na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. A jeśli kultura i architektura przemawiają do Ciebie, udaj się do Sintry na ten dzień - kolejny cel wyróżniony przez UNESCO dla swojej kolekcji rzadkich i imponujących miłośników tłumu, takich budynków jak piękny Palácio Nacional de Sintra.