Abu Simbel, najwspanialszy z pomników zbudowanych przez Ramzesa II, jest zarówno doskonałym przykładem ambicji panowania tego faraona, jak i modelowym przykładem nowoczesnej inżynierii. Cała świątynia została przeniesiona z pierwotnej lokalizacji i podniesiona kawałek po kawałku do obecnego miejsca przez międzynarodowy zespół UNESCO działający na czas, aby zachować ją przed zalaniem przez Wysoką Zaporę Aswan w latach 60. XX wieku.
Kolosalne kamienne posągi, które zdobią fasadę, to próba osiągnięcia przez Faraona Ramzesa II nieśmiertelności. To zadziałało. Dzisiaj goście tutaj wciąż dźwigają szyje z niedowierzaniem na świątynie behemotów, tak jak zrobiliby to poddani faraona, gdy świątynie zostały podniesione po raz pierwszy.
Abu Simbel znajduje się 280 km na południe od Asuanu. Większość osób wybiera się na wycieczkę z Asuanu, chociaż można nocować w wiosce Abu Simbel.
Świątynia Ramzesa II
Forecourt & Terrace: The Main Courtyard
Chociaż dziś cały dziedziniec przed świątynią jest otwarty, pierwotnie byłby zamknięty na północy i południu przez ceglane ściany, podczas gdy wschodnia część dziedzińca byłaby otwarta, patrząc na Nil. Z podjazdu schodki prowadzą na taras przed świątynią. Jeśli spojrzysz w prawo i lewo, tuż przed rampą, zobaczysz dwie wnęki, które prawdopodobnie zawierały baseny do rytualnych ablucji. W zakamarkach znajdują się stele przedstawiające ofiarowanie Ramzesa II.
Wzdłuż tarasu znajduje się ozdobny fryz przedstawiający przedstawicieli wielu różnych ludzi, którzy oddają pokłon faraonowi. Przed balustradą, która ma dedykowaną inskrypcję biegnącą wzdłuż całej jej długości, znajdują się figury sokołów przemienne z małymi figurami Ramzesa II. Postacie na południowym końcu balustrady zostały prawdopodobnie zniszczone przez zawalenie górnej części drugiej z figur kolosów.
Kolosy Ramzesa II: Strażnicy Świątyni Wewnętrznej
Cztery kolosalne postacie wykute z litej skały strzegą masywnej 33-metrowej fasady świątyni. Te 20-metrowe Colossi o pięknie rzeźbionych rysach i stylizowanej harmonii, umieszczone na tronach, reprezentują deifikowane Ramzesa II. Dwa po lewej przedstawiają faraona jako Heka-tawi i Re-en-hekaw. Dwa na prawo od drzwi pokazują Ramzesa II jako Meri-Amun i Meri-Atum. Łagodne oblicze faraona i charakterystyczny nos najlepiej zachować w pierwszym z Kolosów (po lewej stronie). Druga postać straciła głowę i ramiona w starożytności, być może w wyniku upadku skały lub trzęsienia ziemi (lub kombinacji obu), a te leżą teraz na ziemi przed nią.
Postacie Ramzesa noszą podwójną koronę Egiptu i są reprezentowane przez formalną brodę podobną do łopaty. Na jego piersi i ramionach oraz między nogami widać królewskie kartusze. Po prawej i lewej stronie każdego posągu i między nogami znajdują się postacie na mniejszą skalę, ale nadal większe niż życie, reprezentujące członków rodziny królewskiej.
Pierwszym kolosem flankującym są księżniczki Nebt-tawi (po lewej) i Bent-anat (po prawej), z nienazwaną księżniczką między nogami, a flankowaniem drugiego kolosa jest matka faraona, Tue (po lewej) i jego żona królowa Nefertari ( prawo), z księciem Amen-herkhopshefem między nogami.
Na wewnętrznych stronach tronów dwóch centralnych Kolosów, otaczających wejście do świątyni, znajdują się postacie dwóch bogów Nilu, które otaczają kwiatowy emblemat Górnego i Dolnego Egiptu, papirus i lotos, wokół hieroglificznego znaku oznaczającego „zjednoczcie „Podczas gdy na dole są rzędy kuszyckich i syryjskich więźniów.
Na dwóch południowych Kolosach można zobaczyć inskrypcje greckie, carskie i fenickie wyrzeźbione przez najemników, którzy przeszli tą drogą na różnych wyprawach wojskowych.
Hypostyl Hall: The Inner Temple
Wielkie wejście prowadzi do ogromnej sali hipostylowej o długości 17, 7 metra. Jest on podzielony na trzy nawy (środkowa jest dwa razy większa od pozostałych dwóch) przez dwa rzędy czterech kwadratowych słupów, a po wewnętrznej stronie są dziesięciometrowe postacie faraona Ozyrysa trzymającego bicz i oszusta. Postacie po prawej stronie noszą podwójną koronę Górnego i Dolnego Egiptu, podczas gdy lewe noszą koronę Górnego Egiptu. Stylizowana symetria tych masywnych postaci jest uderzająca. Sufit nawy głównej ma obrazy latających sępów; te z naw bocznych ozdobione są gwiazdami.
Po prawej i lewej stronie sali hipostylowej znajduje się osiem małych komór bocznych, z których część służyła jako skarbce i magazyny. Ich dekoracja jest różnej jakości, ale generalnie jest prostsza niż w głównych komnatach świątyni. Niektóre pokoje mają kamienne stoły wzdłuż ścian.
Nie przegap: Abu Simbel jest najbardziej znany z bajecznych reliefów ściennych w Sali Hipostylowej przedstawiających kampanię faraona przeciwko Hetytom w bitwie pod Kadesz (płaskorzeźby bitwy można również zobaczyć w Ramesseum w Luksorze iw Świątyniach w Abydos) .
Sceny bitwy o Kadesz przejmują północną ścianę sali kolumnowej. W dolnym rejestrze, po lewej stronie, w marszu przedstawiona jest armia egipska. Różne czynności w obozie są przedstawiane w sposób żywy - konie otrzymują paszę, a żołnierze odpoczywają po marszu. Trzecia scena pokazuje Ramzesa II trzymającego Radę Wojny, podczas gdy poniżej, dwóch wrogich szpiegów jest bity. Ostatnia scena przedstawia bitwę między egipskimi i hetyckimi woźnicami.
Sceny w górnym rejestrze przenoszą nas w sam środek bitwy. Po lewej faraon rzuca się na swoich wrogów, którzy otoczyli go swoimi wozami. W centrum znajduje się wroga twierdza Qadesh, otoczona rzeką Orontes, z obrońcami spoglądającymi z blanków. Po prawej Ramzes II w swoich rydwanach patrzy, a jego oficerowie liczą odcięte ręce i kończyny wroga i przynoszą więźniów.
W prawej połowie tylnej ściany faraon pokazany jest jako prowadzący dwa pliki więźniów hetyckich w obecności Re-Harakhty'ego, jego własnego ubóstwianego wizerunku i Wert-hekawa z głową lwa. W lewej części przedstawia więźniów kuszyckich Amunowi, deifikowanym Ramzesowi i Mutowi.
Przedsionek
Za Salą Hipostylu dochodzisz do Przedsionka , który podzielony jest na trzy nawy o czterech kwadratowych filarach. Po bokach filarów przedstawione są wizerunki Ramzesa II w towarzystwie bogów.
Nie przegap: Spójrz na południową ścianę, aby zobaczyć barkę Amun-Re. Barki są niesione w procesji, poprzedzone przez faraona i jego żonę Nefertari, którzy składają ofiary z jedzenia i kadzidła.
Komora poprzeczna
Z przedsionka trzy drzwi prowadzą do długiej i wąskiej komory poprzecznej . Na ścianach tej komnaty pokazano Ramzesowi II składając ofiary Minowi, Horusowi i Khnumowi (lewy koniec) i Atumowi, Thotowi i Ptahowi (prawy koniec), którzy również byli tutaj czczeni, prawie ze statusem gościnnych bóstw.
Sanktuarium: Dom Bogów
Z poprzecznej komory trzy drzwi prowadzą do trzech małych pomieszczeń na najdalszym końcu świątyni. W środku znajduje się prostokątne Sanktuarium, do którego może wejść tylko król.
Nie przegap: Na prawej i lewej ścianie Ramzesa II jest przedstawiony jako płonące kadzidło. Na tylnej ścianie widnieją postacie Ptaha, Amona-Re, samego faraona, a także Re-Harakhty (od lewej do prawej), które znów wyrażają całkowitą równość Ramzesa II z bogami. Przed figurami znajduje się kwadratowa podstawa, wykuta ze skały, święta barka, która była tu przechowywana.
Historia Abu Simbel: Wielki Kawałek Propagandy Ramzesa II
Archeolodzy mogą jedynie spekulować, dlaczego Ramzes II postanowił zbudować tak wspaniałe świątynie na tym konkretnym miejscu. Prawdopodobnie już od wczesnych lat istniały tu sanktuaria jaskiniowe, ponieważ takie sanktuaria były liczne w Nubii. Wraz z utworzeniem świątyni poświęconej samemu sobie, Ramzes II stał się pierwszym faraonem, który podjął ostateczny decydujący krok w kierunku zrównania króla i boga, a jednocześnie budowa świątyń symbolizowała jego królewskie i boskie roszczenie do rządzenia złotem i bogaty w miedź region Nubii.
W ciągu tysiącleci wiele armii, kupców, karawan i innych podróżnych przeszło w ten sposób, często pozostawiając napisy i graffiti, które rzucają światło na okoliczności tego okresu. Ślady sadzy w świątyniach pokazują, że czasami były używane jako mieszkania. Później obie świątynie zostały pochowane pod pustynnym piaskiem i zatonęły w zapomnieniu, które trwało do wczesnych lat XIX wieku.
22 marca 1813 roku szwajcarski podróżnik Johann Ludwig Burckhardt (1784-1817) odkrył, że głowy kolosalnych postaci Ramzesa II wyłaniają się z zasypów piasku, ale nie był w stanie ustalić, czym one są ani przeniknąć do wnętrza świątynia. Systematyczne wykopywanie świątyń rozpoczęło się w 1817 r. Od przyjaciela Burckhardta i jego odkrywcy, Włocha Giovanniego Belzoniego (1778-1823). Od tego czasu świątynie stały się najsłynniejszym skarbem Górnego Egiptu.
Nowe niebezpieczeństwa zagroziły świątyń Abu Simbel, gdy 9 stycznia 1960 r. Rozpoczęto prace nad budową wysokiej tamy w Asuanie, ponieważ miejsce świątyni zostało pochłonięte przez wznoszące się wody jeziora Nasera. Na wspólny wniosek Egiptu i Sudanu UNESCO zorganizowało masową akcję ratunkową, która uratowała kompleks świątynny dla potomności.
Dużo dyskutowano na temat możliwych sposobów ratowania świątyń. Wśród rozważanych projektów znalazły się plany unoszenia obu świątyń na pontonach, które w miarę jak jezioro wznosiło się do nowego miejsca na wyższym gruncie, oraz propozycje zamknięcia całego terenu w kulistej skorupie lub szklanym akwarium, do którego zejdą goście windy pod wodami jeziora Naser do odwiedzenia.
Większość przedstawionych planów została odrzucona ze względów technicznych lub estetycznych, a jedyną propozycją, która wydawała się akceptowalna, była propozycja francuska. Wiązało się to z wycięciem obu świątyń z litej skały w całości, osadzeniem ich na ogromnych płytach betonowych, a następnie podniesieniem ich do nowego miejsca za pomocą podnośników hydraulicznych. Aby podnieść większą świątynię, ważącą 265, 000 ton, potrzebne byłyby 440 dźwigników; dla mniejszej świątyni ważącej 55 000 ton potrzebne były 94 dźwigniki. Ale także ten projekt - porównywalny w swej śmiałości z oryginalną konstrukcją świątyń - musiał zostać porzucony z powodu gigantycznych kosztów.
Wreszcie, wraz ze wzrostem poziomu jeziora i coraz krótszym czasem, podjęto decyzję o przyjęciu propozycji wysuniętej przez egipskiego rzeźbiarza Ahmada Osmana za przetarcie świątyń w dogodne bloki i wzniesienie ich na wyższym poziomie w pobliżu ich oryginalne strony.
Kiedy wiosną 1964 r. Rozpoczęły się prace, poziom wody jeziora Nasera był już tak wysoki, że świątynie musiały być chronione grodzią. Zostały one następnie pocięte na bloki o maksymalnej wadze 20 ton (807 bloków dla większej świątyni, 235 dla mniejszych), linie cięcia były tak rozmieszczone, że połączenia byłyby tak niepozorne, jak to możliwe, gdy świątynie zostały wzniesione .
Bloki były następnie przechowywane do czasu, aż nowy obiekt (65 metrów wyżej i 180 metrów dalej na północny zachód) był gotowy do ich odbioru. Wewnętrzne ściany i sufity świątyń zostały zawieszone na ramie nośnej ze zbrojonego betonu, co zapewniło większą stabilność. Utrata kamienia wynikająca z procesu piłowania została usunięta przez zaprawę cementową i pustynną. Ponownie wzniesione świątynie zadaszono masywnymi żelbetowymi kopułami o rozpiętościach 50 metrów i 24 metrów oraz wysokościach wewnętrznych odpowiednio 19 metrów i 7 metrów, co zapewniało wsparcie dla masy gruzu i skały pokrywającej całą strukturę.
Do lata 1968 r. Prace zostały zakończone, a zabytek kultury o wyjątkowym znaczeniu zachował się dla przyszłych pokoleń.
Wokół Wielkiej Świątyni Ramzesa II
Świątynia Hathor
Na północ od Wielkiej Świątyni Ramzesa II znajduje się Świątynia Hathor (znana również jako Mała Świątynia Abu Simbel). Pierwotnie znajdował się na skalistym cyplu sięgającym w kierunku Nilu i oddzielony od Wielkiej Świątyni doliną wypełnioną piaskiem. Świątynia była poświęcona Hathor, bogini miłości i deifikowanej Nefertari, żonie Ramzesa. Podczas zalewu Nilu można go było dotrzeć bezpośrednio z rzeki drogą nabrzeża, którego nie przetrwa żaden ślad.
12-metrowa fasada jest wykuta ze skały na wzór pylonu z gzymsem cavetto (obecnie brak). W skale twarz, Royal Steward i Scribe Iuni z Heracleopolis, który prawdopodobnie był odpowiedzialny za budowę świątyń Abu Simbel, przedstawił się w akcie wykazania swego oddania swemu królewskiemu i boskiemu mistrzowi.
Colossi
Sześć kolosalnych rzeźb o wysokości dziesięciu metrów dominuje nad fasadą wejściową przedstawiającą Ramzesa II i królową Nefertari. Niezwykle królowa ma ten sam rozmiar co faraon. Po bokach posągów są mniejsze postacie królewskich dzieci, księżniczki (przedstawione z lewą stopą wysuniętą przed nimi) są większe niż książęta.
Obok postaci Nefertari znajdują się Księżniczki Merit-Amun (z prawej) i Hent-tawi (z lewej). Obok figur Ramzesa II na każdym końcu fasady znajdują się książęta Meri-Atum (po prawej) i Meri-Re (po lewej), a obok centralnych postaci faraona znajdują się Amen-jej-khopshef (po prawej) i Re-her -unemef (po lewej). Pomiędzy figurami są wystające sekcje przypominające skały, tak że posągi wydają się być osadzone w niszach. Ze względu na ekstremalną kruchość kamienia cała powierzchnia fasady została otynkowana i pomalowana. Wszystkie przypory pokryte są napisami hieroglificznymi.
Sala Hipostylowa
Figurki w Sali Hipostylowej
Wejście prowadzi do niemal kwadratowej Sali Hipostylowej, podzielonej na trzy nawy sześcioma filarami, na frontach których znajdują się sistra z głową krasnoludzkiej bogini Hathor. Po drugiej stronie filarów są postacie pary królewskiej i różnych bóstw.
Nie przegap: Ulgi ścienne są prostsze i mniej kolorowe niż te w Wielkiej Świątyni, ale mają również wielką wartość artystyczną i historyczną. Spójrz na ścianę wejściową, aby zobaczyć faraona w towarzystwie królowej, uderzając Libijczyka w obecności Re-Harakhty i Kushite w obecności Amona-Re.
Komora poprzeczna
Z sali kolumnowej trzy wejścia prowadzą do wąskiej poprzecznej komory. Po lewej i prawej stronie są dwie niedokończone boczne komory, a nad ich drzwiami znajdują się piękne płaskorzeźby krowy Hathor w papirusowym bagnie, czczone odpowiednio przez faraona i królową.
Sanktuarium
Sanktuarium
Za komorą poprzeczną znajduje się sanktuarium z wnęką w tylnej ścianie w formie kaplicy, której dach jest podparty przez sistra. W tej wnęce znajduje się figura wysokiej rzeźby bogini Hathor jako krowy; pod jej głową (a więc pod jej opieką) jest Ramzes II. Po lewej stronie królowa oferuje kadzidło Mut i Hathor; na ścianie po prawej faraon oferuje kadzidło i nalewa libację przed swoim wizerunkiem i obrazem królowej.
Porady i wycieczki: jak najlepiej wykorzystać wizytę w Abu Simbel
- Prywatne wycieczki: nie masz dużo czasu? Zdecyduj się na lot Abu Simbel i wycieczkę z Asuanu. Ta czterogodzinna prywatna wycieczka obejmuje odbiór i odbiór z hotelu, loty powrotne z Asuanu do Abu Simbel, opłaty za wstęp na miejsce oraz zwiedzanie obu świątyń przez egiptologa. Tańszą opcją jest wycieczka mikrobusem Abu Simbel, która obejmuje również wejście na miejsce i zwiedzanie świątyń przez egiptologa.
- Najlepszy czas na wizytę: wycieczki autobusowe z Asuanu wypełniają stronę od około 7 rano do 11 rano. Jeśli chcesz wędrować po Abu Simbel pozbawionym tłumów, odwiedź późne popołudnie, gdy tonące słońce szczotkuje zewnętrzną kamieniarkę w złocistych odcieniach.
- Staying the Night: Najlepszą opcją, jeśli chcesz jak najlepiej wykorzystać swój czas w tej popularnej atrakcji turystycznej, jest pozostanie na noc. Wioska Abu Simbel (obok świątyń) ma dwa małe hotele, w których podróżni, którzy nie chcą spieszyć się ze swoją świątynią, mogą spać na noc.
- Sound & Light Show: Nocny pokaz dźwiękowy i świetlny Abu Simbel jest okazją do zobaczenia świątyń pod olśniewającym zestawem świateł.
- Abu Simbel Sun Festival: Co roku 21 lutego i 21 października promienie wschodzącego słońca przenikają do Sanktuarium Wielkiej Świątyni, oświetlając oblicza boskich postaci. Zjawisko to pierwotnie miało miejsce dzień wcześniej i przypuszcza się, że obchodziło urodziny i dzień koronacji Ramzesa II, które były niewątpliwie okazją do ceremonii rytualnej w czasach starożytnego Egiptu. Kiedy świątynie zostały przeniesione do ich obecnego miejsca, odkryto niewielkie przesunięcie głównej osi, co oznacza, że zjawisko pojawia się dzień później. Dzisiaj odwiedzający wciąż gromadzą się w Abu Simbel, aby zobaczyć ten imponujący spektakl.
Dostać się tutaj
- Autobusem: Wycieczki w Abu Simbel są łatwo organizowane w Asuanie i są jedną z najłatwiejszych opcji, jeśli masz mało czasu. Niestety, zazwyczaj jest to ohydnie wczesny poranek (przerwa z czasów, gdy wszystkie autobusy musiały podróżować konwojem między Asuanem a Abu Simbel). Początkowy czas to zazwyczaj od 4 rano do 5 rano. Wiele wycieczek obejmuje również przystanki w Świątyni Philae i Aswan High Dam, więc jest to dobry sposób na spędzenie niezliczonej ilości zwiedzania w jeden dzień.
- Prywatną taksówką: Wycieczki do Abu Simbel prywatną taksówką można łatwo zorganizować w Asuanie. Najlepiej zarezerwować je w hotelu lub w lokalnym biurze podróży, ponieważ mogą je zabrać tylko taksówkarze z zezwoleniem na podróż do Abu Simbel. Podróżowanie w ten sposób oznacza, że możesz wyruszyć w wyznaczonym przez siebie czasie, aby zobaczyć świątynie i przegapić niektóre tłumy.
- Samolotem: EgyptAir uruchamia usługę Asbel-Abu Simbel, która jest najszybszym sposobem na dotarcie tutaj. Usługi mogą być nieregularne (i czasami są anulowane na kilka miesięcy) ze względu na zapotrzebowanie turystów. Lot podczas biegu trwa tylko 20 minut. Istnieją również loty bezpośrednio z Kairu.
- Autobusem: Pomimo tego, co powie Ci prawie każdy agent biura podróży i hotel w Asuanie, kursuje autobus publiczny do Abu Simbel. Autobusy odjeżdżają raz dziennie z dworca autobusowego w Aswan, a podróż trwa cztery godziny. To dobra opcja, jeśli masz ograniczony budżet i chcesz pozostać w Abu Simbel.
- By Lake Nasser Cruise Boat: Kilka wyspecjalizowanych firm prowadzi rejsy po jeziorze Nasser, które nie tylko odwiedzają Abu Simbel, ale także wiele innych świątyń wzdłuż brzegów jeziora.
Więcej pokrewnych artykułów na Trip-Library.com
