Katedra Santa Maria del Fiore
Symbol katedry we Florencji i zdecydowanie najchętniej odwiedzana przez nią atrakcja turystyczna, stanowi jedno z najwspanialszych dzieł sztuki na świecie . Zwiedzanie katedry Santa Maria del Fiore to doświadczenie, którego nie chcesz przegapić.
Pod koniec XIII wieku mieszkańcy Florencji chcieli zbudować katedrę odzwierciedlającą rosnące znaczenie ich miasta. Prace trwały ponad stulecie pod kilkoma wspaniałymi architektami, w tym Giotto i Pisano, dzięki czemu do 1420 roku Filippo Brunelleschi był w stanie uwieńczyć go kopułą - sensacyjny wyczyn architektoniczny na ten dzień i wciąż zadziwiający architektów za jego śmiałość.
Trzeci co do wielkości kościół we Włoszech, katedra, ma ponad 152 metry długości i 90 metrów szerokości w transepcie (gdzie krzyżują się dwie główne nawy) i góruje nad zabytkowym centrum. Ale to artyzm jest czymś więcej niż tylko wielkością, która sprawia, że jest to jeden z najważniejszych must-Europe w Europie.
Wspaniała fasada, dodana w XIX wieku, aby zastąpić niedokończoną, rozebraną trzy wieki wcześniej, dominuje na Piazza del Duomo z olśniewającym pokazem inkrustowanego marmuru w kolorze czerwonym, białym i zielonym.
Katedra na zewnątrz
Katedra na zewnątrz
Chociaż fasada została zbudowana w XIX wieku, jej projekt jest zgodny ze średniowiecznym stylem gotyckim kościoła, który harmonizuje z wieżą Giotta, wykorzystując toskański marmur inkrustowany skomplikowanymi wzorami i niszami na posągi. Zmieniające się kolory wybrano jako przykład dwóch podstawowych zasad sztuki florenckiej: „prawość i piękno”.
Nad centralnym wejściem znajduje się duże okno różane, z mniejszymi po obu stronach. Drzwi z brązu mają płaskorzeźby Maryi, której poświęcona jest katedra. Zanim wejdziesz do środka, obejdź budynek, aby zobaczyć jego cztery portale, zwłaszcza Porta della Mandorla po lewej, najpiękniejszy z nich z dziełami Donatello, Ghirlandaio i innych artystów renesansu.
Wnętrze katedry
Po obfitości fasady możesz być zaskoczony trzeźwością wewnątrz. Podobnie jak w większości włoskich kościołów, smaki późniejszych pokoleń zmieniły wnętrze, ale tutaj te dekoracje zostały usunięte w jeszcze późniejszych pracach, przywracając niemal nienaruszoną wspaniałość strzelistych gotyckich łuków i kamiennych filarów.
Bez względu na to, gdzie stoisz, twoje oczy będą przyciągane do transeptu, a następnie do góry ku zadziwiającej kopule nad głową. Ale powinieneś rozejrzeć się wokół, by odkryć wspaniałe dzieła sztuki, zwłaszcza 44 okna, które utworzyły największe w Włoszech dzieła witraży z XIV i XV wieku.
Od wewnątrz można lepiej przyjrzeć się trzem różanym oknom, których obrazy witrażowe zaprojektował Lorenzo Ghiberti, najbardziej znany z brązowych paneli na drzwiach baptysterium. Gdy patrzysz w górę, zwróć uwagę na zegar - jego ręce poruszają się w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara.
Przejścia i apsydy
Dwie nawy po obu stronach mają różne rzeźby, obrazy i freski. Zwróć uwagę, że w nawie północnej (po lewej stronie w stosunku do głównego ołtarza) figurę jeźdźca Johna Hawkwooda, który dowodził armią najemników Florencji, namalowano (w 1436 r. Paolo Uccello), aby naśladować rzeźbę. I chociaż Florencja wysłała wielkiego poetę włoskiego Dantego na wygnanie, gdzie zmarł, uwielbili go pośmiertnie portretem w nawie północnej.
Każda z trzech absyd - zaokrąglonych obszarów, które tworzą krótkie ramiona rzymskiego planu krzyża katedry - jest podzielona na kilka kaplic. Ci w północnej absydzie mają witraże Ghibertiego i dwustronny retablo (ołtarz).
Spójrz na podłogę, aby znaleźć gnomon Toscanelli 1468, używany do obliczeń astronomicznych. W letnie przesilenie, 21 czerwca, promienie słoneczne świecą przez stożkowy otwór w latarni kopuły na tę metalową płytkę. W południowej absydzie pierwsza kaplica (obok Starej zakrystii) zawiera interesujący fresk, Madonna del Popolo Giotta.
Zakrystie
Oddzielenie trzech absyd to dwie zakrystie, w których kapłani przygotowują się do mszy, każdy z dziełami florenckiego mistrza glazurowanej terakoty, Luca della Robbia. W nowej zakrystii, po stronie północnej, szukaj lunety nad drzwiami, Zmartwychwstanie Chrystusa (1444).
Piękne brązowe drzwi to także della Robbia (wielu z tych artystów, takich jak Ghiberti, Giotto i Brunelleschi, było równie utalentowanych w kilku dziedzinach). Jego 10 paneli przedstawia Maryję z Dzieciątkiem Jezus, Janem Chrzcicielem, Ewangelistami i innymi postaciami biblijnymi.
Ta zakrystia jest miejscem, w którym Lorenzo Wspaniały i jego brat Giuliano schronili się w 1478 r., Kiedy zostali zaatakowani podczas nabożeństwa w katedrze. Tylko Lorenzo zdołał uciec. W starej zakrystii znajduje się relief z terakoty i dwa świeczniki z terakoty w formie aniołów, oba autorstwa Luca della Robbia.
Chór i kopuła
Pod kopułą znajduje się chór z głównym ołtarzem. Ośmioboczna marmurowa balustrada jest ozdobiona 88 płaskorzeźbami, a krucyfiks na ołtarzu głównym wykonany został w latach 1495-1497 przez Benedetto da Maiano. Twoje oczy zostaną przyciągnięte przez ogrom ogromu kopuły, chociaż możesz sobie wybaczyć nerwowe spojrzenie na kamienne kolumny, które tak łatwo podtrzymują jego ciężar.
Wewnątrz kopuły znajduje się wielki fresk Sądu Ostatecznego Giorgio Vasariego, rozpoczęty w 1572 r. I zakończony przez Federico Zuccari w 1579 r. Trudno sobie wyobrazić koncentrację na pracy, zawieszonej wewnątrz kopuły. U stóp filarów podtrzymujących bęben znajduje się osiem posągów apostołów.
Kopuła Brunelleschiego
Kopuła Brunelleschiego
Cała księga została napisana na tej jednej kopule, a jej ogrom zapiera dech w piersiach. Podobnie jak schody prowadzące do niego. Po podziwianiu najsłynniejszej kopuły na świecie z różnych miejsc we Florencji jest jeszcze jedna perspektywa: wspinanie się między jej wewnętrzną i zewnętrzną warstwą na górę.
W miarę pokonywania 463 stopni masz mnóstwo czasu na zastanowienie się nad jego konstrukcją, która została wykonana całkowicie bez ramy nośnej (ponieważ jeśli jej wysokość, 114 metrów nad podłogą katedry, zbudowanie drewnianego podparcia było niemożliwe). Metoda zastosowana przez Brunelleschiego polegała na zbudowaniu serii pierścieni przy użyciu cegieł ułożonych we wzór w jodełkę. Każdy z coraz mniejszych pierścieni podtrzymywał się, a następny budował na nim.
Gdy znajdziesz się na szczycie, możesz wyjść do galerii 21-metrowej latarni (kiedy została dodana, Michał Anioł powiedział, że wygląda jak klatka do krykieta). Widoki obejmują całe miasto, a nawet toskańskie wzgórza. Schody do kopuły zaczynają się tam, gdzie północna nawka łączy się z absydą. Pamiętaj, że nie jest to dla osób z akrofobią, klaustrofobią, problemami z sercem lub układem oddechowym.
Cripta di Santa Reparata (Crypt)
Z ganku katedry schody prowadzą w dół do tego, co zostało z wcześniejszego kościoła Santa Reparata. Zbudowany w czwartym i piątym wieku, a następnie rozbudowany w VIII i XI wieku, pierwotny kościół został najpierw pochłonięty przez budowę katedry, a następnie ostatecznie zburzony w 1375 roku.
Ale krypta pod Santa Reparata wciąż tam była, a wykopaliska zaczęły ją odkrywać w 1965 r. Nieoczekiwanym znaleziskiem w 1972 r. Był grób Brunelleschiego, który można tu zobaczyć, wraz z małym muzeum dotyczącym pierwotnego kościoła.
Giotto Campanile (Dzwonnica)
Giotto Campanile (Dzwonnica)
Drugim co do wielkiej kopuły Brunelleschiego punktem orientacyjnym na florenckiej panoramie jest Campanile Giotta, 81-metrowa dzwonnica, która stoi ledwie oderwana od fasady katedry. Rozpoczęta w 1334 roku przez Giotto di Bondone, wieża była kontynuowana po jego śmierci w 1337 roku przez Andreę Pisano, który podążał za planami Giotta.
Następca Giotta, Francesco Talenti, nieco odbiegał od pierwotnego projektu i ukończył wieżę w 1387 roku. Podobnie jak fasada katedry, która następowała po stuleciach, używa przemiennych kolorów marmuru do uderzającego efektu. Podczas gdy projekty są skomplikowane, a wieża jest dodatkowo dekorowana przez panele reliefowe i rzeźby w niszach (są to repliki oryginałów, obecnie chronione w Museo dell'Opera del Duomo ), wymiary wieży i równowaga jej ornamentu daj mu harmonię.
Trzy budynki - Duomo, Campanile i Baptistery - sprawiają, że jest to jeden z najpiękniejszych zespołów architektonicznych na świecie. Dekoracyjne płaskorzeźby wykonał Andrea Pisano (najbardziej znany z niezwykłych rzeźbionych ambon kamiennych w katedrach w Sienie i Pizie ) i Luca della Robbia, a także alegorie ludzkiej pracy i sztuki w dolnym rzędzie i planet, cnót, sztuki wyzwolone i sakramenty w wyższej. Aby uzyskać najlepszy widok na kopułę i wspaniały widok na miasto, wejdź na 414 stopni na szczyt.
Adres
- Piazza Duomo, Florencja
- //www.duomofirenze.it/en/home_eng/
Więcej pokrewnych artykułów na Trip-Library.com
