Strona Gordion
Gordion, niegdyś wielka stolica dynastii frygijskiej, leży w nowoczesnej wiosce Yassihöyük, około 100 km na południowy zachód od Ankary. Chociaż słynnie związany z historią Węzła Gordiona, który Aleksander Wielki przeciął zamiast odwiązania, historia Gordiona rozciąga się znacznie dalej.
Wykopaliska w okolicy świadczą o tym, że region ten został już zasiedlony we wczesnej epoce brązu (2500 pne), podczas gdy cmentarz znaleziony pod nekropolią frygijską sugeruje późniejszą obecność Hetytów.
Mit i historia
Frygijczycy są uważani przez uczonych za jednego z tak zwanych „ludów morskich”, którzy opanowali Azję Mniejszą około 1200 roku pne w serii najazdów. Źródła asyryjskie z około 1100 rpne określają je jako Mushki lub Mosher i twierdzą, że osiedlili się po obu stronach rzeki Kizilirmak w Anatolii, skąd zaczęli grozić swoim wschodnim sąsiadom.
Frygijskie znaleziska w Gordion pochodzą z połowy IX wieku pne. Źródła greckie zachowały legendę o założeniu dynastii frygijskiej i jej stolicy, która zaczyna się, gdy rolnik Gordius, zajęty oraniem pola, był zaskoczony stadem ptaków opadających wokół jego wołów. Pragnąc poznać znaczenie tego omenu, postanowił skonsultować się z wróżbitami w pobliskim mieście.
Po drodze spotkał piękną kobietę, która powiedziała mu, że ptaki są znakiem jego królewskiego przeznaczenia i ofiarowała mu rękę w małżeństwie. Gordius następnie zawiózł swój wół zaprzęgiem do świątyni, gdzie natychmiast został okrzyknięty przez mieszkańców miasta królem po tym, jak wyrocznia przepowiedziała, że pierwszą osobą, którą zobaczą, jadącą do świątyni będzie ich król.
Gordius następnie ustawił swój wół w świątyni, przyczepiając jarzmo do trzonu za pomocą długiego i misternie splecionego paska, który stał się znany jako Węzeł Gordyjski. Ten skomplikowany węzeł nie miał widocznego końca i został uznany za niemożliwy do rozwikłania. Według legendy, ktokolwiek odniósł sukces, zostałby władcą Azji Mniejszej.
Najsłynniejszym władcą frygijskim był król Midas, syn Gordiusa, który w mitologii greckiej obrócił wszystko, czego dotknął, w złoto. Frygijska dynastia nie miała jednak trwać długo. Frygia została opanowana przez Cymmerian i Scytów w okresie od 700 do 670 pne, a z gruzów Królestwa Frygii wyłoniło się Imperium Lidyjskie, pod auspicjami którego frygijska kultura była przez pewien czas zachowana. W 546 rpne perska dynastia Achemenidów pokonała Lidian i zbudowała nową osadę w Gordion.
Trzęsienie ziemi zniszczyło miasto w około 400 rpne, a zanim Aleksander Wielki przybył tu w 334 rpne, Gordion był niewiele więcej niż wioską.
Oryginalny wół-wóz Gordiusa wciąż był związany na wzgórzu cytadeli Gordiona obok świątyni, gdy przybył ambitny Aleksander. Opowiadając się za wypełnieniem przepowiedni gordyjskiego węzła, Aleksander Wielki miał przeciąć miecz na dwa węzły (według greckiego historyka Aristobulusa z Cassandrei Aleksander zamiast tego zdjął kołek trzymający wał, uwalniając w ten sposób koniec węzła) . Niezależnie od przypadku Aleksander Wielki podbił Azję Mniejszą i spełniła się legenda o przepowiedni Węzła Gordyjskiego.
W tym czasie archeolodzy, kierowani przez Rodneya S. Younga z Pennsylvania University, rozpoczęli tu prace wykopaliskowe w 1953 roku, rzeka Sakarya złożyła warstwę osadu kilka metrów grubości nad ruinami dolnego miasta Gordiona.
Do 1963 r. Odkopano 169 naczyń z brązu i 175 brązowych fibula (ozdobnych broszek). Nie było jednak śladu legendarnego skarbu frygijskiego, przypuszczalnie zabranego przez Cymmerian.
Strona
Akropol
W górnym mieście Gordion archeolodzy odkryli imponującą bramę miejską z VIII wieku pne. Zachowany na wysokości ponad dziewięciu metrów jest świadectwem wyrafinowania frygijskiej architektury kamiennej. Inne znaleziska z tamtej epoki obejmują kamienne fundamenty kompleksu pałacowego, niegdyś podtrzymujące ściany z cegły mułowej na drewnianej konstrukcji.
W trzech z czterech budynków w stylu megaronu, z paleniskiem, przedpokojem i główną salą, znaleziono mozaiki . Druga odkryta tutaj brama pochodzi z okresu perskiego.
Midas Tumulus
Dla turystów jest to najważniejsza atrakcja wycieczki do Gordion. Tak zwany Grobowiec Midas został wzniesiony najwcześniej na początku VII wieku pne. Został zbudowany z drewna (głównie cedrowego) i pochowany w tumulusie (ziemny kopiec pogrzebowy) o wysokości 53 metrów i średnicy 250 metrów, co czyni go największym tego rodzaju w Anatolii. Góruje nad płaską okolicą pól uprawnych.
Po południowo-zachodniej stronie 70-metrowy korytarz prowadzi do komory grobowej, 39 metrów poniżej szczytu kopca. Komora ta, ukryta pod masą wapiennych bloków, została odkryta w 1957 r., A jej oryginalne drewniane belki i dach dwuspadowy pozostały nienaruszone.
Kiedy archeolodzy weszli do grobowca, znaleźli nienaruszony szkielet mężczyzny, w wieku około 60 lat, z ubraniami zapinanymi na dobrze zachowane spinki z brązu (w komorze grobowej odkryto łącznie 175 z tych przedmiotów z brązu). Wokół ciała stoły były obfite w grube prezenty.
Inne grobowce
Inne mniejsze kopce w pobliżu zawierają grobowce z okresu od 725 do 550 pne. Tzw. Grobowiec Dziecka na południowym wschodzie muzeum przyniósł kilka specjalnych skarbów, w tym drewniane meble, płaskorzeźby z kości słoniowej i rzeźby z bukszpanu.
Muzeum Gordiona
Niewielkie Muzeum Gordiona, naprzeciwko grobowca Midas, wyświetla znaleziska z tego miejsca, w tym rzeźby z brązu, szklaną biżuterię i obszerną kolekcję monet. Szczególnie interesujące dla miłośników historii są pokazy biżuterii z Mezopotamii i babilońskiej monety, które dostarczają dowodów na znaczenie Gordiona jako istotnego ogniwa do starożytnych szlaków handlowych regionu.
Więcej pokrewnych artykułów na Trip-Library.com
