Historyczny Nablus jest mniej odwiedzany niż południowe miasta Betlejem i Hebron na Terytoriach Palestyńskich, ale dla tych, którzy chcą dokładniej zwiedzić Zachodni Brzeg, miasto to ma wiele atrakcji turystycznych do zaoferowania. Jego historia sięga aż do przybycia Abrahama do ziemi Kanaan, a ważne miejsca kultu religijnego są rozproszone po całej okolicy. Do najważniejszych atrakcji należy góra Gerizim ze swoją społecznością Samarytan, a kolejną atrakcją są kręte uliczki starego miasta.
1. Stare Miasto
Stara dzielnica miasta Nablus jest prawdziwą przyjemnością do zwiedzania. W przeciwieństwie do wysokich biurowców otaczających nowoczesne dzielnice, labirynt krętych uliczek i chudych zaułków to cudownie klimatyczne miejsce starych i zniszczonych kamiennych budynków. W centrum rynku, gdzie można spróbować wielu słodyczy i słodyczy Knafeh (słodki ser) Nablusa, znajduje się meczet El-Nasser, a większy meczet El-Kebir, zbudowany w 1168 r. Na fundamentach Kościół krzyżowców znajduje się kilkaset metrów na wschód. Jeśli szukasz wyjątkowego prezentu do domu, stare miasto jest domem dla kwitnącego przemysłu produkującego mydło do oliwy z oliwek, a kilka fabryk mydła jest ukrytych w zaułkach, gdzie możesz obserwować proces i kupować towary.
Lokalizacja: centrum miasta
2. Sebastiya (Ancient Samaria)
Rozległe pozostałości Sebastiya (starożytna Samaria) leżały nad arabską wioską o tej samej nazwie. Była to stolica królestwa Izraela od 880 do 721 rpne, założona przez króla Omriego i jego syna Achaba, który również robił większość prac budowlanych w Megiddo. Wraz z podbojem Samarii przez asyryjskiego króla Salmanasa w 722 rpne królestwo przestało istnieć.
Następnie Samaria została wykorzystana jako baza wojskowa przez Asyryjczyków, Babilończyków i Persów. Pod koniec IV wieku został zajęty przez Macedończyków i został Hellenized. Herod przyniósł nowy blask Samarii, odbudował miasto i przemianował je na Sebaste na cześć Augusta (po grecku Sebastos). Tutaj też miał śmierć swojej żony Mariamne i jej dwóch synów. Dobrobyt Sebaste był krótkotrwały. Żydowscy buntownicy podpalili świątynię Augusta, a wkrótce potem, w 69 r., Wespazjan zrównał fortecę z ziemią. W epoce bizantyjskiej społeczność dorastała w mieście pod przewodnictwem biskupa, a kiedy w V wieku znaleziono tu relikwie św. Jana Chrzciciela, do miasta zaczęli przybywać pielgrzymi. Kult relikwii świętych trwał przez wieki i nadal są czczeni w meczecie we współczesnej wiosce Sebastiya.
Ruiny skupiają się wokół Forum, gdzie na zachodnim krańcu wciąż można zobaczyć trójnawową bazylikę z czasów bizantyjskich. Starożytna ulica, otoczona kolumnami, prowadzi z Forum do dobrze zachowanej Zachodniej Bramy . Pierwotnie zbudowany przez króla Omri, to, co widzisz, pochodzi z późniejszych okresów greckich i rzymskich. Z północno-zachodniego rogu Forum biegnie ścieżka do Akropolu, ciągnąc się od studni izraelskiej z IX-VIII wpne, hellenistycznej wieży i rzymskiego teatru. Monumentalny krok schodów prowadzi do miejsca, w którym zasiadłby pałac zbudowany przez króla Omriego i jego fenicką żonę Jezebel, a później świątynię Heroda. Żadne ślady nie pozostają. Z Akropolu, jeśli będziesz chodził w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara wokół murów terenu, dojdziesz do dobrze zachowanego bizantyjskiego kościoła po południowej stronie wzgórza, gdzie według tradycji znaleziono głowę Jana Chrzciciela.
Lokalizacja: 11 km na północny zachód od Nablus
3. Góra Gerizim
Góra Gerizim jest domem dla 250 Samarytan. Ta niewielka mniejszość religijna, która wyrosła z Żydów, którzy uniknęli deportacji do Babilonu po upadku północnego królestwa Izraela w 721 rpne, znajduje się teraz tylko w wiosce Kiryat Luza, na zboczach góry Gerizim iw Holon, niedaleko Tel Awiwu. Chociaż religia samarytańska jest związana z judaizmem, jest również wyraźnie inna. Ich zwój Tory zawiera tylko pięć ksiąg Mojżesza, a ich sanktuarium znajduje się na Górze Gerizim, które według nich jest tam, gdzie Bóg stworzył świat i gdzie Abraham udowodnił swoją lojalność wobec Boga, prawie poświęcając swego syna. W Kiryat Luza można odwiedzić Muzeum Samarytańskie, a następnie przejść się do miejsca świątyni Samarytan (zniszczonej w 128 rpne).
Lokalizacja: South Nablus
4. Palladio (Dom Palestyny)
Ten dość zaskakujący widok na górze Gerizim jest dokładną repliką Villa Capra Andrei Palladio w Vicenzy. To dzieło palestyńskiego biznesmena Muniba R Masriego, który zakochał się w palladyjskiej architekturze podczas podróży do Włoch i wyruszył, by odtworzyć ją w swojej ojczyźnie. Nie jest otwarty dla publiczności, ale jeśli jesteś w okolicy, warto się przespacerować, aby podziwiać czystą śmiałość tego dziwacznego fragmentu XVI-wiecznej architektury siedzącej z daleka na palestyńskich wzgórzach.
Lokalizacja: South Nablus
5. Miejsca kultu religijnego Balata
Obok obozu dla uchodźców Balata znajduje się kilka ważnych zabytków. Tradycyjnie uważa się, że studnia Jakuba została wykopana przez Jakuba i uważana za studnię, w której Jezus spotkał kobietę z Samarii. Około roku 380 ne na miejscu wybudowano kościół krzyżowy, który w późniejszych wiekach był kilkakrotnie niszczony i odbudowywany. W 1885 r. Miejsce to zostało nabyte przez greckich prawosławnych, którzy zbudowali obecny kościół św . Kilkaset metrów na północ znajduje się budynek z białą kopułą znaną jako Grobowiec Józefa . Tutaj mówi się, że Józef został pochowany przez swego ojca Jakuba.
Lokalizacja: 2 kilometry na południowy wschód od Nablus
6. Jenin
Jenin przez wieki było ważnym miastem na głównej trasie z Jerozolimy. W XIII wieku Mamelukowie, obawiając się najazdów krzyżowców, zniszczyli nadmorskie miasteczka i zbudowali Jenin w miejscu postoju karawan na trasie między Damaszkiem a Egiptem.
Do wczesnych lat trzydziestych droga z Jerozolimy do Hajfy i Galilei przebiegała przez Jenin, ale wraz z rozwojem Hajfy jako portu i budową drogi brzegowej przez Haderę, znaczenie Jenin spadło. Dziś stare miasto Jenin , z jego tradycyjnym, tętniącym życiem soukiem, jest po prostu typem labiryntu, w którym można się szczęśliwie zagubić i pozostaje daleko od radarów większości turystów. Jenin jest także domem dla doskonałego teatru Freedom, który organizuje program sztuk i innych przedstawień przez cały rok.
Lokalizacja: 42 kilometry na północ od Nablus
7. Shiloh
Wioska Sinjil, której nazwa pochodzi od krzyżowca Raymonda de Saint-Gilles (hrabiego Tuluzy), znajduje się sześć kilometrów od starożytnego Szilo (Khirbet Seilun po arabsku; Shillo po hebrajsku). We wczesnym okresie osadnictwa izraelskiego Shiloh był ważnym sanktuarium, ponieważ w tym miejscu Przybytek zawierający Arkę Przymierza stał przez sto lat od około 1175 roku pne. Wykopaliska prowadzone przez duńskich archeologów od 1926 r. Ujawniły świątynię okresu kananejskiego. Chociaż jest to bardzo ważne z punktu widzenia religii, na stronie nie ma zbyt wiele do zobaczenia i prawdopodobnie interesuje go tylko najbardziej entuzjastyczny miłośnik historii.
Lokalizacja: 36 kilometrów na południe od Nablus
8. Góra Sartaba
W I wieku pne król Hasmonean, Aleksander Jananna, zbudował tu fortecę Aleksandrii na szczycie góry Sartaba. Zniszczony przez Rzymian został później odbudowany przez króla Heroda, aw 31 roku pne służył jako miejsce zamknięcia dla żony Heroda. Jest to długa, spocona, stroma wspinaczka na wzgórze do pozostałości twierdzy, ale wysiłek nagradzają wspaniałe widoki ze szczytu rozciągającego się na południowy zachód do Góry Oliwnej w Jerozolimie.
Historia
Miejsce Sychem Starego Testamentu znajduje się dwa kilometry na południowy wschód od Nablusu, na siodle między szczytami Gerizim i Ebal. Ważne miasto w czasach kananejskich, dzięki swojej sytuacji na skrzyżowaniu ważnych dróg biegnących ze wschodu na zachód i z północy na południe, Sychem było związane z wieloma wydarzeniami w Starym Testamencie.
Abraham założył tutaj obóz w drodze z Mezopotamii do Kanaanu i wzniósł pierwszy ołtarz. Jego wnuk, Jakub, także po powrocie z Mezopotamii rozbił swój namiot, kupił ziemię za sto pieniędzy, a także wzniósł ołtarz (Rdz 33, 18-20). W XVII wieku pne Hyksosi zbudowali tu fortecę. W XIII wieku pne Jozue miał przywiezione z Egiptu szczątki Józefa i pogrzebane na polu, które kupił jego ojciec Jakub. Później, kiedy Omri założył nową stolicę Samarii, Shechem stracił na znaczeniu i spadł do wioski do 350 rpne, kiedy to Samarytanie uczynili ją stolicą.
Historia miasta dobiegła końca wraz z podbojem przez Johna Hyrcanusa I w 128 roku pne.
W roku 72 ne, dwa lata po zniszczeniu Jerozolimy, Tytus założył osadę Flavia Neapolis („nowe miasto”) dwa kilometry na północny zachód od zrujnowanego miasta Sychem. Miasto rozkwitło, aw 244 r. Uzyskało status kolonii. Początkowo zamieszkiwani głównie przez pogańskich weteranów (żołnierzy rzymskich pełniących służbę w czasie) i Samarytan, wkrótce nabyła wspólnotę chrześcijańską, która wyprodukowała filozofa i męczennika Justyna Męczennika. 100-165. W 521 r. Samarytanie zabili biskupa i zdewastowali kościoły miejskie, po czym Justynian stracił lub sprzedał do niewoli buntowników (z wyjątkiem tych, którzy zostali nawróceni na chrześcijaństwo lub zdołali uciec). W 636 roku miasto Neapolis zostało zajęte przez Arabów i stało się znane jako Nablus.
W okresie krzyżowców królowa Melisande, wdowa po królu Fulku, ufortyfikowała miasto przeciwko swemu synowi Baldwinowi III, który w 1152 r. Wyłączył ją z życia politycznego, ale pozostawił ją w posiadaniu Nablusa, gdzie założyła wiele kościołów. Jednak okupacja krzyżowców w mieście była krótkotrwała, aw 1187 r. Została odzyskana przez Arabów.
W 1936 r. Nablus był punktem wyjścia buntu przeciwko brytyjskim władzom obowiązkowym. Jordan zdobył Nablus w 1948 roku, ale został odzyskany przez Izrael w 1967 roku.
