Betlejem słynie z tego, że jest miejscem narodzin Jezusa Chrystusa i był obchodzony w kolędach i hymnach przez wieki, ale zgiełk współczesnego miasta może być niespodzianką dla niektórych odwiedzających. Główną atrakcją turystyczną jest tutaj Kościół Narodzenia Pańskiego, a dla każdego - zakonnika lub innego - który kiedykolwiek obchodził Boże Narodzenie, naprawdę jest na szczycie listy rzeczy do zrobienia. Następnie uzupełnij doświadczenie, stojąc na polu Shepherd's Field, które ma niesamowite panoramy po okolicy. Następnie udaj się do wspaniałego klasztoru Mar Saba z kopułami, które wydają się wyrastać organicznie z czystej urwiska.
1. Kościół Narodzenia
Kościół Narodzenia Pańskiego w Betlejem jest na szczycie listy zwiedzania miasta i mówi się, że jest miejscem narodzin Jezusa Chrystusa. Kościół stał tu nieprzerwanie od czasu, gdy bizantyjski cesarz Konstantyn zbudował kaplicę w tym miejscu w IV wieku naszej ery. Zostało to zastąpione przez bazylikę z VI wieku, na zlecenie cesarza Justyniana, która została odbudowana przez krzyżowców w XII wieku. Centralne drzwi pokazują to nakładające się na wiele wieków dzieło, z oryginalnym obramowaniem drzwi i płaskorzeźbionym architrawem kościoła Justyniana. Krzyżowcy zmniejszyli wielkość wejścia, wkładając drzwi ze spiczastym łukiem i ścianami w górnej części oryginalnego. Później drzwi zostały jeszcze bardziej zmniejszone, aby uniemożliwić mamelukom wejście do kościoła na koniu. Teraz ma tylko 1, 2 metra wysokości, dzięki czemu odwiedzający muszą schylić się przy wejściu.
Wewnątrz wnętrze zasadniczo zachowało spokojne monumentalne pułapki z VI wieku. W północnym transepcie znajdują się Ormiańskie Ołtarze Dziewicy i Trzech Króli ; w południowym transepcie znajduje się Ołtarz Obrzezania, który należy do Greków. Z południowego transeptu pięknie rzeźbione drzwi prowadzą do schodów prowadzących do Groty Narodzenia ; rzeczywiste miejsce, w którym podobno urodził się Jezus, jest oznaczone srebrną gwiazdą. Dla chrześcijańskich pielgrzymów ta mała grota jest miejscem o głębokim znaczeniu religijnym i główną atrakcją wizyty tutaj.
Otwór na nawę kościoła spoczywa na czterech rzędach jedenastu monolitycznych kolumn z korynckimi literami. Dwa otwory w podłodze pozwalają zwiedzającym zobaczyć mozaiki na podłodze kościoła cesarza Konstantyna w 325 r., Który wynosi 60 centymetrów poniżej obecnego poziomu podłogi. Obrazy z okresu krzyżowców zostały zachowane na kolumnach i ścianach clerestory. Po stronie południowej przedstawione są przodkowie Chrystusa, a na kolumnach znajdują się zdjęcia postaci świętych i hełm Baldwina I (pierwszy król króla Jerozolimy w czasach krzyżowców).
Adres: Manger Square, Betlejem
2. Kościół św. Katarzyny
Obok kościoła Narodzenia Pańskiego znajduje się kościół św. Katarzyny, zbudowany przez franciszkanów nad wcześniejszym kościołem w 1881 r. Schody w nawie południowej prowadzą w dół do północnej części systemu jaskiń pod spodem. Po lewej stronie znajduje się Kaplica Świętych Niewiniątek, upamiętniająca masakrę dzieci Betlejem Heroda, a na wprost Kaplica św. Józefa . Po prawej stronie znajduje się kaplica św. Euzebiusza, groby św. Pauli i jej córki Eustochium oraz grobowiec św. Hieronima, który jest silnie związany z kościołem i powiedział, że napisał Wulgatę (łacińskie tłumaczenie Biblii) mieszkając w jaskini tutaj. Na tylnej ścianie znajduje się kamienna ławka, na której spoczęły szczątki św. Hieronima, dopóki nie zostali zabrani do Rzymu na pogrzeb w kościele Santa Maria Maggiore.
Adres: Manger Square, Betlejem
3. Grota mleka
Mówi się, że ta kaplica jaskiniowa była miejscem, gdzie Święta Rodzina ukryła się przed ich ucieczką do Egiptu, po tym, jak Herod nakazał zamordować wszystkich chłopców. Według legendy kropla krwi Maryi spadła na podłogę jaskini i wybielono kamień. Wiele osób uważa, że wizyta tutaj sprzyja płodności, a więc niewielka pięciometrowa grota o długości 10 metrów jest ulubionym miejscem pielgrzymek dla kobiet mających problemy z poczęciem. Ściany wewnętrzne pokryte są listami od dawnych pielgrzymów.
Adres: Milk Grotto Street, Bethlehem
4. Plac Mangera
Manger Square to centrum nowoczesnego Betlejem, z kawiarniami, restauracjami i sklepami z pamiątkami, które otaczają ten centralny plac. Kościół Narodzenia Pańskiego dominuje po wschodniej stronie placu, a Meczet Omar jest po zachodniej stronie. Chociaż meczet jest nowoczesny (zbudowany w 1860 r.), Ma swoją piękną historię związaną z jego nazwą. Nazwa pochodzi od kalifa Omara, którego armie arabskie podbiły Bizantyjskie Jeruzalem. Po zajęciu miasta udał się do Betlejem i modlił się w Kościele Narodzenia Pańskiego, oświadczając, że chrześcijanie będą mogli swobodnie praktykować swoją wiarę i modlić się w tym ważnym chrześcijańskim sanktuarium.
Adres: Manger Square, Betlejem
5. Stare muzeum Betlejem
Muzeum Starego Betlejem jest skarbnicą strojów, mebli i przedmiotów gospodarstwa domowego, które pozwalają zobrazować XIX-wieczny Betlejem. Eklektyczna i raczej przypadkowa kuracja eksponatów dodaje uroku muzeum. Są wspaniałe stare czarno-białe fotografie miasta, które warto odwiedzić samodzielnie. Dla turystów szukających wyjątkowego prezentu z Ziemi Świętej Arabska Unia Kobiet sprzedaje tutaj piękne tradycyjne hafty i inne lokalne wyroby tekstylne.
Adres: Star Street, Betlejem
6. Shepherd's Field (Beit Sahour)
Zastanawiasz się, gdzie ci pasterze obserwowali swoje stada nocą? Pole obok wioski Beit Sahour jest powszechnie uznawane przez chrześcijan jako miejsce Pola Pasterza, na którym aniołowie ogłosili narodziny Jezusa. Istnieje kilka interesujących kościołów, w tym grecki kościół prawosławny, w którym w 1972 r. Archeolodzy odkryli kościół z IV wieku z pięknym mozaikowym chodnikiem. Pole, na którym stali pasterze, ma piękne widoki na okolicę.
Lokalizacja: 3 kilometry na wschód od centrum Betlejem
7. Klasztor Mar Saba
Ten zabytkowy stary grecki klasztor prawosławny to wspaniały widok wciśnięty między prawie pionowe ściany skalne wąwozu Kidron . Święty Sabas (ur. 439 r.) Pochodził z Kapadocji. W 457 r. Wstąpił do klasztoru jerozolimskiego, ale wyjechał w 437 r., Aby szukać samotności w dolinie Kidron. Klasztor Mar Saba został założony przez niego w 492 r. Na zboczach wąwozu naprzeciw jaskini, w której mieszkał.
Sabas zyskał wielką sławę nie tylko w Palestynie, ale także w stolicy Imperium, Konstantynopolu (współczesny Stambuł). W wieku 90 lat udał się do tego miasta i przekonał cesarza Justyniana do odbudowy kościoła Narodzenia w Betlejem. Po jego śmierci w 532 r., W wieku 93 lat, jego grób stał się miejscem pielgrzymek. W VIII wieku klasztor zyskał dalszą sławę, stając się domem Jana z Damaszku, uważanego za największego teologa swoich czasów.
Tylko mężczyźni mogą wchodzić do prawdziwego klasztoru, ale kobiety mogą wspiąć się na wzgórze po prawej stronie klasztoru, aż do wieży, w której kiedyś zakwaterowano gości. Stąd roztaczają się wspaniałe widoki na kopuły kompleksu klasztornego. Mężczyźni odwiedzający klasztor mogą zobaczyć grób św. Sabasa w kopulastym kościele krzyżowym, który ma również bogate ikony i malowidła ścienne. Mogą również zobaczyć makabryczne czaszki mnichów zabitych przez Persów w 614 roku ne.
Lokalizacja: 18 km od Betlejem
8. Klasztor św. Teodozjusza
Św. Teodozjusz jest kolejnym kapadocją, który trafił do Ziemi Świętej. Ten klasztor rozpoczął w 476 r., A w czasach świetności klasztory zamieszkiwało 400 mnichów. Najważniejszą częścią kompleksu jest jaskinia, w której chrześcijanie wierzą, że trzej magowie (święci ludzie z Persji) spędzili noc w drodze, aby zobaczyć małego Jezusa. Klasztor zawiera również grób św. Teodozjusza. Klasztor św. Teodozjusza został zniszczony przez Persów w 614 r. I został ponownie zaabsorbowany i odbudowany przez greckich prawosławnych mnichów w 1900 r.
Lokalizacja: 8 kilometrów na wschód od Betlejem
9. Herodium
Charakterystyczny symbol Wzgórza Herodium (jak wulkan z wyrównanym szczytem) otrzymał charakterystyczny kształt, gdy Herod zbudował tu ufortyfikowany pałac. Herod odciął szczyt i wykopał, tworząc okrągły płaskowyż otoczony podwójnym pierścieniem masywnych murów i wież. Wykopaliska ujawniły tutaj ogród położony na dziedzińcu perystylowym, apartamenty mieszkalne, łaźnie i synagogę.
Ze szczytu wzgórza rozciągają się wspaniałe panoramy rozciągające się na wschód do Morza Martwego i na północ do Góry Oliwnej. Podwójny pierścień fortyfikacji nadal jest łatwo widoczny, a okrągły obszar w obrębie murów jest podzielony na dwie równe połowy: wschodnią, wypełnioną kolumnami powierzchnię ogrodu i zachodnią, zajmowaną przez budynki mieszkalne. U podnóża wzgórza znajdują się wykopane pozostałości dolnego miasta, zbudowane przez Heroda dla jego dworzan i sług, które zajmują powierzchnię 15 hektarów.
Lokalizacja: 11 km na południowy wschód od Betlejem
10. Baseny Salomona
Droga, która prowadzi do Hebronu z Betlejem, mija małą wioskę Al-Khadr i jej trzy duże otwarte cysterny po lewej stronie, znane jako Baseny Salomona . Zbudowane w czasach starożytnych służyły do zaopatrywania miasta Jerozolimy i Herodium w wodę. Baseny są mamutami i podczas użytkowania mogą pomieścić ponad ćwierć miliona metrów sześciennych wody. Rzetelna tradycja datuje je na panowanie Salomona w X wieku pne. W wiosce Al-Khadr znajduje się grecki kościół prawosławny pod wezwaniem św. Jerzego (Al-Khadar po arabsku).
Lokalizacja: 5 km na południowy zachód od Betlejem
11. Hebron
Historyczny Hebron odgrywa ważną rolę w historii religii zarówno Żydów, jak i muzułmanów i chrześcijan. To tutaj znajduje się Grobowiec Patriarchów (znany również jako Meczet Ibrahimi dla muzułmanów i Jaskinia Machpela), gdzie pochowani są prorocy Abraham, Izaak i Jakub. W panoramie miasta dominuje ta masywna budowla, z jej starożytnymi murami zbudowanymi przez Heroda Wielkiego i blankami z czasów islamu. Wewnątrz znajdują się jedne z najświętszych świątyń na świecie. Na prawo, gdy wchodzicie, są cenotafy Jakuba i jego żony Lei, a na tyłach znajdują się cenotafy Abrahama i Sary . Za placem znajduje się sala modlitewna z bogato rzeźbionym minbarem założonym przez Saladyna w 1191 r. W sali modlitewnej znajdują się cenotafy Izaaka i Rebeki . Prawa część sali została wyznaczona jako miejsce modlitwy dla żydowskich gości w 1967 roku. Aby wejść, musisz ubierać się skromnie i być przygotowanym na ciężką ochronę.
Po wizycie w Grobowcu Patriarchów udaj się na tętniący życiem targ na świeżym powietrzu w Hebronie, gdzie można podziwiać wspaniałe dzieła ceramiki i szkła autorstwa słynnych rzemieślników tego miasta. To tętniące życiem, kolorowe miejsce pełne świeżych produktów i ciekawych przedmiotów. Stara dzielnica Hebronu to także fascynujące miejsce wędrówki, z zachowaną zabudową budynków z epoki Mameluke. Niestety, stare miasto było w przeszłości centrum przemocy wśród osadników żydowskich i Palestyńczyków, dlatego władze przeniosły rynek z pierwotnej lokalizacji starego miasta.
Lokalizacja: na południe od Betlejem
Historia
Konta religijne
W Starym Testamencie Betlejem jest po raz pierwszy wspomniany w opisie śmierci Racheli. W drodze z Betel na południe umarła, rodząc drugiego syna Benjamina i „została pochowana w drodze do Efraty, czyli Betlejem” (I Mojżeszowa 35, 19). Wieki później owdowiały Ruth wrócił z Moabu ze swoją teściową, Noemi, do swojego rodzinnego miasta Betlejem. Zbierała się na polu należącym do Boaza, kiedy ją spotkał. Potem ożenił się z nią i urodziła jego syna Obeda, „ojca Jessego, ojca Dawida” (Rut 4, 17). Później pojawia się ponownie jako miejsce narodzin Jezusa Chrystusa w ewangeliach Nowego Testamentu: „Jezus z rodu Dawida urodził się w Betlejem, do którego jego rodzice wyjechali z domu w Nazarecie na spis ludności za panowania cesarza August ”(Łk 2, 1-7).
Około roku 200 ne Grota Narodzenia stała się ustalonym miejscem pielgrzymek, aw roku 325 cesarz Konstantyn zbudował kościół nad grotą (gdzie od 100 roku ne stała rzymska świątynia zbudowana przez cesarza Hadriana). Plan tego pierwszego kościoła został zrekonstruowany przez RW Hamiltona na podstawie współczesnych opisów i wykopalisk w 1934 roku. Kolumnowe atrium (pod obecnym dziedzińcem kościoła) prowadziło do pięcioramiennej bazyliki, z mozaikowymi chodnikami i marmurowymi okładzinami ściany, z których trzy stopnie na wschodnim końcu prowadziły do ośmiokąta na wyższym poziomie. Stało to bezpośrednio nad grotą, do której pielgrzymi mogli patrzeć przez otwór w podłodze.
Kilka dziesięcioleci po zbudowaniu kościoła, w 386 r., Św. Hieronim, pochodzący z Dalmacji, przybył do Betlejem; osiedlił się w jaskini przylegającej do Groty Narodzenia; i skomponował swoje łacińskie tłumaczenie Biblii, Wulgaty. Następnie zastępy pielgrzymów podróżowały do Betlejem z wielu krajów, a Hieronim odnotował, że „ludzie śpiewali chwały Boga w wielu różnych językach”. Kościół Konstantyna został zniszczony w 529 rne przez zbuntowanych Samarytan. Święty Sabas, który mieszkał w pobliskim klasztorze, udał się do Konstantynopola i szukał poparcia cesarza Justyniana dla budowy nowego kościoła. Architekt cesarza zachował pierwotny plan pięcioramiennej nawy, ale zastąpił ośmiokąt sanktuarium koniczyny i pominął atrium.
Cudem ten kościół przetrwał do dnia dzisiejszego. Persowie, posuwając się naprzód w 614 r. Przeciwko Bizancjum, oszczędzili go, ponieważ wzięli postacie trzech królów ze Wschodu odzianych w strój wschodni z ulgą nad wejściem dla rodaków. W czasach krzyżowców, którzy zdobyli Betlejem przed przyjęciem Jerozolimy, cesarz bizantyjski Manuel kazał kościołowi gruntownie odrestaurować (1161-69). Wcześniej, w Boże Narodzenie 1100, Baldwin I został koronowany tutaj jako pierwszy król Jerozolimy. W XIII wieku Mamelukowie również opuścili kościół bez szwanku, ale potem popadli w ruinę.
W 1479 r. Trzeba było podnieść dach, a od 1516 r. Turcy używali marmuru zwróconego w swoich budynkach na platformie świątynnej w Jerozolimie. Jednak w 1670 r. Grecki Kościół Prawosławny, za zgodą władz osmańskich, rozpoczął prace nad odbudową kościoła.
W XVIII i XIX wieku często dochodziło do ostrych i niekiedy gwałtownych konfliktów między wierzącymi greckokatolickimi, katolickimi i ormiańskimi, które dodatkowo pogarszały interwencje sił ochronnych, Rosji i Francji. Wzniosła Porte starała się rozwiązać te konflikty za pomocą ustawy o prawach własności pierwotnie wprowadzonej w 1757 r. I odnowionej w 1852 r. - ustawy, która przeżyła Imperium Osmańskie i pozostaje w mocy do dnia dzisiejszego.
